Een bijzondere zondag

Maandag! Een nieuwe week, en vanaf vandaag nog maar 4 weken te gaan tot we naar huis gaan. In de ochtend zijn Kiki en ik weer begonnen in groep 1 op Babyhome. Ik heb daar de bedjes verschoond en Kiki de kindjes aan en uit gekleed, de sister heeft de kindjes gewassen. Toen ik alle bedjes verschoond had ben ik begonnen met het voeden van de kindjes want er waren er een paar aan het huilen van de honger, toen Kiki en de sister klaar waren hebben ze mij geholpen met voeden. Daarna zijn we opnieuw met een kindje naar het ziekenhuis gegaan om haar op HIV te laten testen, haar moeder had dit tijdens haar zwangerschap dus het kindje moet eens in de zoveel tijd getest en behandeld worden. Gelukkig was de uitslag negatief dus er was geen behandeling nodig. Kiki en ik zijn vervolgens thuis even wat gaan eten. Na het eten zijn we terug gegaan om de baby’tjes opnieuw te voeden, en toen zijn we thuis met zijn 3en gaan lunchen. Na de lunch heb en Kiki en ik de hele middag op bed gelegen want we waren erg moe van het weekend en van de intensieve stageochtend. Ik heb ‘S avonds lekker gedoucht en toen hebben we avond gegeten. Daarna heb ik eerst met papa gebeld en vervolgens met mama, ze hadden namelijk een nieuwe app genaamd ‘Botim’ gedownload om te videobellen want deze kosten mij minder MB’s. En aangezien ik in Rangala nergens wifi heb is dat wel heel fijn! Het was weer heel gezellig en fijn om video te bellen, papa en mama waren afgelopen weekend samen een weekendje naar Berlijn geweest dus we hadden genoeg om over te kletsen. Hoe dichter ik bij de terugvlucht naar Nederland kom hoe meer ik iedereen thuis ga missen en hoe spannender ik het vind om daadwerkelijk weer naar huis te gaan. Want wat ga je zeggen als mensen vragen hoe het was.. “Ja heeel leuk?”, je kan 3 maanden in Kenia niet zo even beschrijven en vertellen. Maar dat is ook wel heel logisch na 2 maanden in een compleet ander werelddeel met niks wat ook maar iets op Nederland en thuis lijkt. 

Dinsdag ben ik op babyhome een keer naar de 2e groep gegaan in plaats van de 1e groep, in die groep zitten kindjes tussen de 1 en 1,5 jaar. Er zit ook een jongetje van 2,5 en eigenlijk hoort hij in de 3e groep te zitten bij zijn tweelingzusje, maar hij heeft een ontwikkelingsachterstand en waarschijnlijk ook een stoornis dus daarom zit hij nog in de 2e groep. Ik mocht gelijk beginnen met de kindjes wassen, eigenlijk wilde ik dit niet omdat de kindjes onder de ontlasting zitten en daar kan ik natuurlijk opnieuw weer goed ziek van worden. Dus ik vroeg de sister of zij de kindjes wilde wassen en dan wilde ik ze wel aankleden, maar ze stond er op dat ik ze zou wassen. Achteraf denk ik ook nee is nee, dus volgende keer ga ik het ook niet doen voordat ik opnieuw ziek ben. Na het wassen moest ik om de matrasjes van je kinderen een hoesje doen, dit was super lastig want het was een hele strakke hoes. Toen ik alle bedjes verschoond had ben ik met de kindjes gaan spelen in de speelkamer, dat vond ik echt heel leuk omdat deze kindjes lekker aanhankelijk zijn en ze kunnen net wel of net niet lopen dus dat is super schattig. Het was wel heel druk met zoveel kindjes die allemaal je aandacht wilden, maar dat ging mij gelukkig prima af. Kiki stond in een andere groep dus om 11 uur zijn we samen naar huis gegaan voor de theepauze. We hadden lang niet zo een intensieve ochtend gehad dus we waren erg moe. Om 12 uur zijn we even terug gegaan om de sisters te helpen met de kindjes voeden en daarna hadden we lunchpauze. Ik heb en geholpen met de kindjes voeden en dat was chaotischer dan ik had verwacht. In groep 2 zitten 8 kindjes, 1 daarvan was ziek dus hij hoefde niks te eten. We hadden allemaal plastic stoeltjes neer gezet, ik kreeg 2 kindjes om te voeden en de sister nam de andere 5. Ze kregen ugali met visjes en groente te eten, maar de 5 kindjes die door de sister gevoed werden moesten heel hard huilen omdat ze door mij gevoed wilde worden. 1 meisje was zichzelf zo druk aan het maken dat ze volledig over zichzelf heen spuugde. Nadat we iedereen gevoed hadden zijn Kiki en ik weer naar huis gegaan om te lunchen en dan zouden we om 4 uur terugkomen. Toen we weer terug kwamen heb ik lekker met de kindjes gespeeld in de speelkamer en om 5 uur kregen ze de fles gevuld met porridge dus toen zijn Kiki en ik weer naar huis gegaan. Thuis heb ik mijzelf lekker afgespoeld onder de douche en toen hebben we lekker gerelaxt. Na het avondeten hebben we gezellig thee gedronken, de muur met de hartjes van al onze gebruikte theezakjes begint al aardig vol te raken. We hebben een rustige avond gehad en toen zijn we gaan slapen.

Woensdag heb ik weer in de 2e groep gestaan net als dinsdag. Maar in plaats van gewassen heb ik ze dit keer aangekleed, ik had vooraf al hele leuke kleding setjes klaargelegd dus dat ging gemakkelijk. Na het aankleden zijn Kiki en ik met de 1e groep naar buiten gegaan. Daar hadden we een mat neergelegd waar we op gingen zitten en zo konden we leuk met de kindjes zitten en spelen. Nog steeds echt super schattig die baby’tjes! Na de theepauze zijn we nog even terug gegaan om de kindjes opnieuw te voeden. Ik heb dat in de 2e groep gedaan, en toen ik klaar was zat heel mijn broek onder het eten.. De kindjes die ik voedde hadden weinig geduld, dus als ze moesten wachten begonnen ze op mijn been te tikken zo van hey schiet eens op haha. Na het voeden zijn Kiki en ik weer om lunch pauze geweest en hebben we lekker gerelaxt. We zijn nog even terug gegaan om met de kindjes de spelen, en daarna zat de stagedag er weer al op. Ik heb me thuis weer lekker afgespoeld onder de douche, en daarna hebben we avondeten gemaakt. De rest van de avond hebben we lekker rustig aan gedaan.

Donderdag, de eerste stageweek op babyhome zit er al weer bijna op! Ik heb het zo naar mijn zin. Donderdag ben ik weer naar groep 2 gegaan, daar heb ik de kindjes nadat ze gewassen waren door de sister weer leuk aangekleed. Ik heb in de middag lekker met de kindjes gespeeld, en na de theepauze heb ik ze nog even gevoed. Toen zijn we thuis lekker gaan lunchen en hebben we even op ons bed gelegen, het is lang geleden dan we zo een intensieve week gehad hebben. Daarna begon het kei hard te regenen en dus besloten we niet terug naar babyhome te gaan omdat het dusdanig hard aan het regen was waarbij het vorige keer dus in het huis was overstroomd. Ik had de was even snel binnen gehaald want die had ik opgehangen om te drogen en ja hoor een tijdje later liep het water opnieuw de gang in, gelukkig hadden we al voorbereidingen getroffen na de vorige overstroming en viel de schade dus reuze mee. Na de hevige regenbui is Demi ook thuis gekomen en hebben we avondeten gekookt en de rest van de avond hebben we lekker gekletst en thee gedronken. Ik heb in bed nog een serie gekeken en toen zijn we gaan slapen.

Van donderdag op vrijdag nacht ben ik opnieuw weer erg ziek geworden en hield ik opnieuw ook weer niks binnen. De verdere details bespaar ik jullie haha. Ik was vrijdag dus al vroeg wakker.. Mariëlle en Daphne kwamen want Daphne kwam dit weekend gezellig bij ons logeren. Dit omdat het niet goed gaat in Kisumu met de meiden onderling, dus wij hebben Daphne natuurlijk met open armen ontvangen hier in Rangala. Mariëlle en Daphne hadden allemaal lekkere dingen meegenomen vanuit Kisumu zoals afbakbroodjes, smeerkaas en kaneelrollen dus we hebben heerlijk geluncht. Op zulke momenten besef je extra hoe belangrijk het is dat je relaties, vooral hier in Kenia, goed zijn onderling. Na de lunch zijn we naar Sister Marry Esther gelopen omdat we een super gaaf idee hadden om met ons donatie geld te doen. Toen we het idee voorstelde aan de Sister kon ze haar geluk niet op, dat was zo bijzonder en mooi om te zien. Daphne had ook nog wat spulletjes gekocht van haar laatste donatie geld dus dat heeft ze ook meteen uitgereikt en daar was de sister ook enorm dankbaar voor. Kiki, Demi, Mariëlle en Daphne zijn daarna naar babyhome gelopen om ons idee een beetje uit te kunnen werken en ik ben toen naar huis gegaan omdat ik het niet langer volhield uit bed. Thuis kwam de heerlijke lunch van eerder er meteen weer uit dus daar baalde ik enorm van, en dat liet mij mezelf natuurlijk nog slechter voelen. Toen de meiden terug kwamen vertelde ze dat er een nieuw babytje was binnengebracht, oma kwam hem afgeven. Het babytje was nog maar 2 uur oud dus zijn navelstreng zat er nog aan en hij was nog helemaal naakt en vies. Heel zielig, en ik hoop dat ik het babytje snel te zien kan krijgen. Mooi dat ze dit kindje met open armen ontvangen bij babyhome, waar zou het anders blijven.. Ik heb de verdere middag op bed gelegen en toen kwamen de meiden met de vraag of ik toch geen malaria zou hebben? Daar had ik zelf ook al aan gedacht dus zijn we naar het ziekenhuisje op het compound gegaan om een simpele test te laten doen, maar ze waren de test na lang zoeken kwijt dus heb ik hem uiteindelijk nog niet kunnen doen. Ik heb met het avondeten een cracker gegeten in de hoop dat ik die binnen zou houden. We hebben een hele gezellige meidenavond gehad en zijn toen lekker gaan slapen.

Zaterdag hebben we heerlijk uitgeslapen, en toen we alle 4 wakker waren zijn we lekker even gaan ontbijten en daarna zijn we heerlijk buiten in de zon gaan zitten. Blijft toch echt heel lekker hier in het weekend. Daarna hebben we geluncht en ben ik lekker gaan douchen. Na het douchen heb ik even mijn handdoeken gewassen zodat ik die morgen in de zon kan ophangen buiten. Ik ben blij dat ik me weer fitter voelde dan vrijdag, en hoop dat het ook zo positief door blijft gaan want dat ziek zijn vind ik maar niks.. We hebben de rest van de middag eigenlijk niks gedaan, en hebben ‘s avonds heeerlijke wraps gemaakt. We hebben na het eten Skipbo gespeeld met zijn 4tjes. Ik heb nog met papa en mama gebeld voor het slapen gaan, en dat deed me zoals altijd echt weer heel goed want we hebben lekker kunnen lachen en bijgekletst.

Zondagochtend zijn Kiki, Daphne en ik naar de kerk tegenover mijn vorige stage op de girlsschool gegaan. We kwamen het terrein opgelopen en dat was heel ongemakkelijk omdat er wel 300 meiden en vrouwen ons allemaal aankeken. De girls church mis was buiten en de mensen waren heel vriendelijk, ze hadden meteen 3 stoelen voor ons gepakt en een plekje voor ons gemaakt. Ze begonnen met liedjes zingen, en enkele liedjes herkende ik van de girlsschool. Toen de pastoor naar voren kwam gelopen met zijn gezelschap liepen ze met wierook en zegende hij ons met wijwater, we werden met een soort ‘wc borstel’ nat gegooid haha. De mis begon toen officieel met liedjes zingen en de bijhorende dansjes. Dat was echt heel leuk om te zien en te horen, heel gezellig. Na het zingen begon de pastoor met het lange praten, dat was echt heel saai maar gelukkig kwamen er tussendoor steeds wel stukjes zingen en dansen. Toen de mis van de girls church klaar was begon de mis van de boys church, deze mis was niet buiten maar binnen in de kerk. Dat vonden wij eigenlijk wel leuker omdat we niet gewend zijn dat de liedjes zo laag gezongen worden, kinderstemmen en meidenstemmen zijn natuurlijk veel hoger. Heel bijzonder was het om deze 2 missen bij te kunnen wonen, we voelde ons ook echt goed en heel welkom. Het voelde alsof we eens geen ‘mzungu’s’ waren maar gewone mensen en dat voelde heel fijn. We hebben de mis van de jongens niet afgekeken omdat we ondertussen al 3 uur daar rondliepen dus we wilde weer lekker naar huis. Onderweg naar huis liepen we langs de girls highschool waar ik onderweg naar stage natuurlijk al vaker langs gelopen was. We wilde daar echt heel graag een keer binnen kijken omdat het er van buitenaf heel netjes uit zag voor Keniaanse begrippen. Dus we hebben toen aan de bewaker daar gevraagd of dat een mogelijkheid was en we mochten toen gewoon meteen naar binnen en zelfstandig rondkijken. Hij vertelde dat er 2000(!!) leerlingen wonen op dat compound, super veel! Het was een mooi en nette plek met veel leerlingen die op dat moment bijvoorbeeld hun was aan het doen waren. Over heel het compound stonden bordjes met quotes wat ik heel inspirerend vond. We hebben een rondje gelopen daar en toen zijn we lekker thuis gaan lunchen want we hadden wel erge honger ondertussen. Na de lunch hebben we lekker op bed gerelaxt en zijn we naar de sister gegaan om een mooie rozenkrans te kopen. Britt en Nicolenne hadden ons verteld dat die bij de kerk te koop waren maar vandaag was dat niet zo, ze vertelde dat de sister op ons compound ze ook verkocht dus zijn we daar even gaan kijken. Toen we naar het huis van de sisters liepen zagen we Sister Mary Esther zitten en ze zag er heel bedroefd uit, ze vertelde ons dat Bryton vannacht is overleden.. Dit was een kindje uit de 1e groep op Babyhome. Hij had ernstige longproblemen en daar zou hij binnenkort in Nairobi voor behandeld worden, want ze hadden eindelijk het geld bij elkaar weten te krijgen. Ik gaf Sister Mary Esther een hele grote knuffel toen we het trieste nieuws hoorde en ze werd natuurlijk meteen emotioneel, vreselijk om haar zo te zien. We zijn nadat we de rozenkransen gekocht hadden meteen naar Babyhome gegaan om de sisters ons medeleven te tonen. Naar mijn idee waren de sisters zelf helemaal niet zo heftig aangeslagen, en ze zochten gelijk iemand die ons naar Bryton kon brengen. We liepen buiten naar een klein soort van opberghokje met een grote koelkast erin, een zelfde soort koelkast als waar onze pizza’s in liggen op Babyhome. En daar lag hij, onder een dekentje in de koelkast.. Vreselijk heftig om te zien en mee te maken, een beeld dat nooit meer van mijn netvlies zal verdwijnen.. Het zal een heel gek gevoel zijn als ik weer naar stage ga en we zien het lege plekje staan waar zijn bedje voorheen stond. Hij vindt nu zijn rust bij god, en hij heeft gelukkig geen pijn meer. Daar zullen we ons alle 4 op moeten focussen en extra lief voor de andere kindjes op Babyhome zijn. We zijn gelijk naar huis gegaan omdat we zo van slag en aangeslagen waren. We hebben Mariëlle gebeld en toen hebben we er even goed over gepraat met een kopje thee.

Het was een hele leuke, heftige en intensieve week. We hoopten op een mooie afsluiting in de kerk maar dat werd uiteindelijk een hele heftige afsluiting op Babyhome..

Rust in vrede kleine Bryton

Pumzika kwa amani Bryton kidogo